Afscheidsrecept

Het zal inmiddels wel bekend wezen: Mollema houdt er mee op.

"Met pijn in 't hart, maar ja, de koek is een keer op", zo laat Anja ons schouderophalend weten.

We zijn gevraagd naar de bakkerij te komen waar we Ties en Anja aantreffen, verwoed in de weer met kommen en deeghaken, het roggemeel op de wangen; zij het bij Anja met een spoortje van een traan. Anja neemt meteen het woord, zoals we haar kennen:

"Wij zijn Ties en Anja Mollema. Dit is onze Groninger kruidkoek. Dit is ons recept.

Iedereen mag het hebben. Zo zijn wij hier."

"Zo zijn wij hier"

Ties haalt wat nodig is van de langzaam leeg rakende planken terwijl hij hardop benoemt wat het is: "Roggebloem, water, honing, beetje olie, koekkruiden, bakpoeder, vulling, ja fruit, of noten, wat er is eigenlijk"

Anja laat zien hoe het verder gaat nadat ze eerst een schort met biesjes voorbindt:

Die was nog van mijn moeder, kun je 't geloven? Kijk, water met wat van die honing koken. Roggebloem d'r door en dan maar spatelen. Maakte je vroeger ook van die paardenvijgen van koek als Sinterklaassurprise? Nou, die substantie. Dat met olie bestrijken en op een bordje laten rusten; echt wel een dag hoor. Kijk deze maakten we gisteren al, dus daar gaan we nu mee verder. Eerst even de oven aandoen, da's een tip voor de mensen thuis hè. De temperatuur zoals altijd. Tja, hier staat ie natuurlijk vaak al aan, zoals nu. Nou, in de mixer met de deeghaken, alles wat je d'r nog niet in deed, nu er doorheen mixen. Alles in de geoliede bakvormen en de oven in. Geen timer hoor, op gevoel hoort dat. Zolang als Ties nodig heeft om de bakkerij aan kant te krijgen en dan meestal nog 1 bakkie koffie langer; zo doen wij dat. Wist je dat 't lekkerder wordt als je de koek in plastic nog wat daagjes laat staan? Moet je met Ties niet doen hoor, hahaha!"

We verlaten de bakkerij met een koek onder de arm. Al met al een emotionele middag. Lieve Anja en Ties Mollema, dank voor drie generaties koek van eigen bodem.